مسیر یابی در میان ابهام!

سرگردانی تصمیم گیری ، زیان به مراتب بیشتری را به سازمان و اعتماد کارکنان وارد می کند تا تصمیم اشتباه!

بارها با این مورد مواجه شده ایم که مدیران به هر دلیلی به هر دلیلی تصمیمی را به علت های متعددی به حالت تعویق نگه می دارند ، در چنین شرایطی ضررهای

سنگینی به سازمان وارد می شود، ازجمله :

1-کاهش بهره وری : تعلل و عدم تصمیم گیری مدیران می تواند باعث کاهش تمرکز و تعطیلی فعالیت های مهم شود ، که به کاهش بهره وری و افزایش هزینه ها منجر

می شود.

2-از دست دادن فرصت ها: در دنیای رقابتی امروزی ، فرصت ها بسیار محدود و گذار هستند. عدم تصمیم گیری و تعلل می تواند منجر به از دست دادن فرصت های

مهم و با ارزش شود که می توانستند به توسعه و رشد سازمان کمک کنند.

3-کاهش اعتماد عمومی:اعضای سازمان ، ازجمله کارکنان ، مشتاق به کار در محیطی نیستند که تصمیم گیری با تعلل صورت می گیرد . این ممکن است باعث

کاهش اعتماد عمومی و افزایش اندوه و نارضایتی شود.

4-افت اعتبار: سازمان هایی که به تعلل و عدم تصمیم گیری مبتلا هستند ، اغلب در نظر مردم به عنوان سازمانی ضعیف و ناکارآمد محسوب می شوند. این می تواند

منجر به افت اعتبار و سرنوشت نامطمئنی برای سازمان شود.

5-افزایش ریسک : عدم تصمیم گیری ممکن است باعث تاخیر در انجام تصمیمات مهم شود که این موضوع می تواند ریسک های بیشتری را برای سازمان به وجود

آورده و احتمالا باعث ضررهای بزرگتری شود.

به طور کلی ، عدم تصمیم گیری و تعلل باعث ایجاد یک محیط نامطمئن و ناپا یدار برای سازمان می شود و ممکن است به شکست و ضررهای قابل توجهی منجر

شود.