بی ثباتی در تصمیم گیری به روایت کتاب نویزچیست؟

می دونید خطاهای شناختی چطور باعث میشن در قضاوت ها و تصمیم گیری هامون بی اثباتی ناخواسته ایجاد بشه؟ سوگیری

و نویز دو خطای شناختی هستن که روی قضاوت ها و تصمیم گیری هامون اثر میذارن. هر دوی این خطاها باعث بی عدالتی و

خطا میشن ؛ با این حال اقداماتی که برای شناسایی و کاهش نویز انجام میدیم کمتر از سوگیریه. دنیل کانمن در کتاب نویز

میگه اگر می خوایم درباره مسائل مهم تصمیم های بهتری بگیریم باید کاهش نویز رو هم جدی بگیریم.

سوگیری و نویز دو نوع خطای ذهنی هستند که باعث قضاوت های اشتباه ما میشن. با وجود این ، ما بیشتر به سوگیری توجه می کنیم.

مثلا" اگر یه قاضی نسبت به رنگین پوست ها سوگیری منفی داشته باشه احتمال اینکه در خواست های پناهندگی اونا رو رد کنه بالاتره. بنابراین این قاضی همیشه در

مورد چنین اتفاقی نظر منفی داره و احتمالا... رد می کنه.

نویز اما نوعی از خطاست که از تنوع و تفاوت های ناخواسته در قضاوت به وجود میاد. مثلا" فرض کنید صبح یک روز ، قاضی با چک کردن اینستاگرام متوجه بشه که تیم

محبوش بازی فوتبال رو باخته. ممکنه این خبر روی تصمیمش اثر بذاره و مجازات شدیدی رو برای رو برای متهم در نظر بگیره. در حالی که اگر تیم محبوبش بازی رو می برد،

قضاوت قاضی هم متفاوت بود.این نشون میده که تصمیمات ما انسان ها نویز دارن. یعنی در شرایط متفاوت برای سوژه واحد ، تصمیمات متفاوتی می گیریم.کاهش

سوگیری به عنوان عامل منفی و مشهود ، باعث بهبود تصمیم گیری و قضاوت میشه. اما آیا نویز هم به همون اندازه بده و همیشه کاهش ا ون موجب بهبود قضاوت میشه؟