((بازی های مخاطره آمیز )) نقش مهمی در توسعه مهارت های کودکان دارد؟

بعضی از بازی ها برای والدین ترسناک و برای کودکان هیجان انگیز هستند: بالا رفتن از سطوح شیب دار ، پریدن از ارتفاع یا

کاوش در گوشه و کنار پارک بدون نظارت مستقیم والدین. اگر چه این لحظات برای والدین اضطراب آورند ، اما مطالعات

علمی نشان داده اند که (( بازی های مخاطره آمیز )) نقش مهمی در توسعه مهارت های کودکان دارند. (( بازی های

مخاطره آمیز ))به فعالیت هایی گفته می شود که همراه با هیجان و عدم قطعیت هستند و ممکن است به آسیب های

جسمی کوچک یا گم شدن منجر بشوند.

مطالعاتی که طی دو دهه گذشته انجام شده ، نشان می دهند که بازی های مخاطره آمیز ، به ویژه در فضاهای باز ، نه تنها استرس و اضطراب کودکان را کاهش می

دهند، بلکه مهارت های مدیریت هیجانات را نیز تقویت می کنند. دکتر هلن داد از دانشگاه اکستر انگلستان معتقد است که چنین فعالیت هایی کودکان را با واکنش

های جسمی مانند ترشح آدرنالین آشنا می کند و کودکانیاد می گیرند که چگونه با احساساتی چون ضربان قلب بالا و هیجان شدیدکنار بیایند و آن را مدیریت کنند.

سابقه پژوهش درباره بازی های پرریسک به 1996 باز می گردد ، زمانی که نروژ قانونی را در زمینه ایمنی زمین های بازی تصویب کرد. این قانون الزام می کرد که

تجهیزاتی مانند دستگیره ها ووسایلی که خطر آسیب دیدگی را به حداقل می رسانند ، به زمین های بازی اضافه شوند. چند سال بعد ، الن سندستر روانشناس ،

متوجه شد که تجهیزات زمین های بازی دارند حذف می شوند و امکان بازی های مخاطره آمیز کمتر و کمتر می شود. این موضوع از نظر سندستر نگران کننده بود.

چرا که مطالعات او نشان می داد کودکانی که فرصت ماجراجویی دارند، در آینده کمتر به رفتارهای پر خطر روی می آورند.فواید بازی های مخاطره آمیز حتی برای

سازمان های ایمنی نیز قابل چشم پوشی نیست. پملا فوسلی ،رئیس یک سازمان پیشگیری از آسیب در کانادا ، درباره این نوع بازی ها می گوید: مزایای اجتماعی

جسمی و روانی این بازی ها به قدری گسترده است که نمی توان آنها را نادیده گرفت. با این حال ، نگرش ها نسبت به ریسک در کشورهای مختلف متفاوت است.

در اسکاندیناوی ، فرهنگ عمومی و نظام سلامت همگانی ، به والدین اجازه می دهد به کودکان فرصت تجربه های بیشتری بدهند. اما در کشورهایی مانند انگلستان

یا کانادا ، نگرانی های حقوقی و بیمه ای مانعی جدی برای این موضوع است.

در حالی که بسیاری از متخصصان براهمیت بازی های مخاطره آمیز تاکید می کنند ، دنیای مدرن اغلب ایمنی را به حداکثر می رساند و فرصت های ریسک کردن را از

کودکان می گیرد. قوانین سختگیرانه ، طراحی های بیش از حد ایمن در زمین های بازی و نگرانی های والدین ، امکان ماجراجویی های طبیعی را محدود کرده است.

محققان ، از جمله ماریانا بروسونی از دانشگاه بریتیش کلمبیا ، معتقدند که تغییرات شهری ، طراحی زمین های بازی و آموزش والدین می توانند نقش کلیدی در

بازگشت به بازی های آزاد و ماجراجویانه داشته باشند.