پیشخدمتی با رویای کارآفرینی

گوچیو گوچی در سال 1897 زمانی که پیشخدمت یکی از هتل های معروف لندن بود، از سبک زندگی مجلل ثروتمندان الهام گرفت و با تلفیق آن با هنر صنعتگری، محصول خود را خلق کرد. گوچی در ابتدا بازار هدف محدودی داشت. صرفا ملزومات سوارکاری تولید می کرد اما رفته رفته بازار خود را گسترش داد و کالاهای لوکس را به تولیدات خود اضافه کرد.

با خلاقیت، در هر جنگی می توان پیروز شد

در بحبوحه جنگ جهانی دوم، گوچی با کمبود مواد اولیه مانند چرم مواجه شد. آنجا بود که با خلاقیت و نوآوری توانست با استفاده از پارچه های حصیری و کتان، ساتن و کرباس و با استفاده از چوب بامبو، تولید را ادامه دهد.

قیمت یک روز فراموش می شود، اما کیفیت، هرگز!

گوچی با این شعار، محصولاتی گران اما با کیفیت رارئه کرد و به عنوان برند لوکس در دنیا مطرح شد و توانست در فهرست باارزش ترین برندهای جهان در مجله فوربس، رتبه 47 را از آن خود کند.

ورود به بازارهای متفاوت
دهه 1970، بازار فعالیت گوچی به بخش دیگری نیز گسترش پیدا کرد. همکاری این شرکت با شرکت خودرسازی AMC آمریکا و سپس کادیلاک سویل و خودروی فیات 500 از طراحی داخلی و بیرونی گوچی بهره بردند.

بحرانی که گوچی را تا مرز شکست پیش برد

اختلافاتی که در نوادگان گوچیو و پسرانش افتاد منجر به فروش بخشی از سهام این شرکت به شرکت بحرینی اینوست کورپ شد. است. استخدام تام فورد به عنوان طراح لباس و مدیریت بخش نوآوری، سبب شد محصولات گوچی از 20 هزار تا به 4 هزار تا کاهش پیدا کند و بیش از پیش به سمت لوکس تر شدن برود که تمایل بیشتر مشتریان به این برند را در پی داشت.

وضعیت کنونی کمپانی گوچی

با تمان شدن قرارداد تام فورد با گوچی، این کمپانی در حال تجربه مجدد افول خود بود که یک هلدینگ فرانسوی با نام کرینگ، 60 درصد از سهام گوچی را خرید. مدیرعامل جدید با ایجاد یک انقلاب فرهنگی در سازمان توانست اعضا را از قالب خشک و جدی دربیاورد و نشاط و روحیه گرم و صمیمی کارمندان با مشتریان را به درون سازمان تزریق کند.

اما داستان گوچی نشان داد حتی برندی که در طول تاریخ خود، جزء اصلی ترین و مورد احترام ترین برند لاکچری در صنعت مد شناخته شده باشد، اگر در زمان درست روحی تازه در آن دمیده نشود، در نهایت تبدیل به یادگاری افسانه ای در کمد لباس مشتریان خواهد شد.